ગરુડ પક્ષીઓનો રાજા અને તેનો ખોરાક સાપ…ગરુડ ધરતી પર ચાલતા સાપનો શિકાર કરે …ઉંચે આકાશમાંથી ઉડતા ઉડતા ઝીણી આંખે શિકારને જુએ ચીલ ઝડપે નીચે ધરતી પર આવે અને પળવારમાં સપને પોતાના પંજામાં પકડીને એક ઘડી પણ જમીન પર રોકાયા વિના ગરુડ તરત આકાશમાં ઉડી જાય. ગરુડની આ શિકાર કરવાની રીત સમજવા જેવી છે તે સાપ સાથે કયારેય જમીન પર ઝપાઝપી કરતુ નથી.ગરુડ જમીન પર સાપને પકડી લીધા બાદ એક ક્ષણ પણ અટકતું નથી તે જાણે છે કે જમીન પર સાપ તેને ભારે પડી શકે છે…જમીન પર સાપ હોંશિયાર અને તાકાતવર છે …સાપ તેની પાંખોની આજુબાજુ ભરડો લગાવી તેને અટકાવી શકે છે પણ ગરુડ તેમ થવા દેતું જ નથી તે સાપ પર ત્રાટકીને તરત આકશમાં ઉડી જાય છે યુદ્ધનું સ્થળ જમીનમાંથી આકાશ થઈ જાય છે જ્યાં સાપની તાકાત જમીન કરતા સાવ ઓછી લગભગ નહિવત થઇ જાય છે.આકાશમાં સાપ લાચાર અને નબળો થી જાય છે અને કોઈ રીતે સામનો કરી શકતો નથી તેની પાસે બચાવની કોઈ જગ્યા રહેતી નથી.આકાશમાં ઉડતી હવાઓ વચ્ચે સાપ સમતોલન જાળવી શકતો નથી …સાપની શક્તિ અને તાકાત રહેતી નથી.આમ કરવાથી ગરુડ સાપ જેવા ઝેરીલા ઘાતક દુશ્મન સામે પણ જીતી જાય છે.ગરુડની જીતનું રહસ્ય છે.પહેલો હુમલો કરવો…ચીલ ઝડપે હુમલો કરવો… અને તરત લડાઈનું મેદાન બદલી નાખવું.
જીવનમાં ક્યારેય દુશ્મનો સામે તેમને અનુકુળ સ્થળમાં લડવું નહિ જયાં તેમની તાકાત વધે.હંમેશા યુદ્ધનું સ્થળ બદલી નાખવું.આપણે જીવનમાં અન્ય કોઈ દુશ્મન નહિ પણ મનના વિકારો આ દુશ્મનો સામે લડવાનું છે અને મનના દુર્ગુણો ઝેરી સાપ જેવા તાકાત વર હોય છે પણ તેમને હરાવવા તેમનાથી ડર્યા વિના મન મક્કમ કરી ચીલ ઝડપે એક ઝાટકે તેમનાથી પીછો છોડાવવા સામેથી હુમલો કરવો અને મનના વિકારો તેમની મનગમતી જગ્યામાં વધે છે એટલે મોહ માયાથી ઉપર ઉઠીને આધ્યાત્મ અને સત્સંગના આકાશમાં મનને ઉડાન ભરાવવી.જયાં મનના વિકારોની તાકાત ઓછી થતી જાય છે.અને પ્રભુ આપણી પ્રાર્થનાઓને સાંભળીને તરત તેનો જવાબ આપી મનના વિકારોની શક્તિઓ ક્ષીણ કરી આપણને તેના પ્રભાવથી બચાવે છે.અને છેલ્લે મન અને મનના વિકારોની લડાઈમાં શુદ્ધ સત્સંગ અને ભક્તિના આકાશમાં ઉડાન ભરતા મનનો વિજય થાય છે.
– આ લેખમાં પ્રગટ થયેલા વિચારો લેખકના પોતાના છે.
