પ્રયાગરાજ: અલ્હાબાદ હાઈકોર્ટે (High court) બુધવારે વારાણસીની (Varanasi) જ્ઞાનવાપી મસ્જિદ (Gyanvapi Mosque) કમ્પાઉન્ડમાં શ્રૃંગાર ગૌરી અને અન્ય દેવતાઓની નિયમિત પૂજા માટે પરવાનગી માંગતી પાંચ હિંદુ મહિલાઓ દ્વારા દાખલ કરાયેલા દાવાની જાળવણીને પડકારતી અરજીને ફગાવી દીધી હતી.
જસ્ટિસ જે જે મુનીરે મસ્જિદ મેનેજમેન્ટ કમિટીની રિવિઝન પિટિશનને ફગાવી દીધી હતી જેમાં દલીલ કરવામાં આવી હતી કે આ દાવો પ્લેસિસ ઓફ વરશીપ એક્ટ, 1991 હેઠળ પ્રતિબંધિત છે, જે કોઈપણ પૂજા સ્થળના રૂપાંતર પર પ્રતિબંધ મૂકે છે અને તેના ધાર્મિક પાત્રની જાળવણી માટે જોગવાઈ કરે છે જ્યારે તે 15 ઓગસ્ટ 1947ના રોજ અસ્તિત્વમાં હતું. અંજુમન ઈન્તેઝામિયા મસ્જિદ (એઆઈએમ) કમિટીએ ગયા વર્ષે સપ્ટેમ્બરમાં વારાણસીના જિલ્લા ન્યાયાધીશના આદેશ સામે હાઈકોર્ટમાં અરજી દાખલ કરી હતી, હાઈકોર્ટે પાંચ હિન્દુ મહિલાઓ દ્વારા દાખલ કરાયેલા દાવાની જાળવણી પરના તેના વાંધાઓને ફગાવી દીધા હતા.
આ દાવો ઓગસ્ટ 2021માં દાખલ કરાયો હતો જેમાં જ્ઞાનવ્યાપી સંકુલમાં શ્રૃંગાર ગૌરી સ્થળ પર રોજ પૂજા કરવાની મંજૂરી માગવામાં આવી હતી. જિલ્લા ન્યાયાધીશે 12 સપ્ટેમ્બર, 2022 ના રોજ સિવિલ પ્રોસિજર કોડ (સીપીસી)ના ઓર્ડર 7 નિયમ 11 હેઠળ દાખલ કરવામાં આવેલી એઆઈએમની અરજી ફગાવી દીધી હતી. તેણે એવું અવલોકન કર્યું હતું પણ કે હિંદુ મહિલાઓના દાવાને પૂજાના સ્થળો (વિશેષ જોગવાઈઓ) અધિનિયમ, 1991, વકફ અધિનિયમ 1995, અને યુપી શ્રી કાશી વિશ્વનાથ મંદિર અધિનિયમ, 1983 દ્વારા પ્રતિબંધિત કરવામાં આવ્યો ન હતો, જેમ કે એઆઈએમ દ્વારા દાવો કરવામાં આવ્યો હતો.
અરજદારના વકીલ એસ એફ એ નકવીએ કોર્ટ સમક્ષ દલીલ કરી હતી કે હિંદુ પક્ષનો દાવો કે ભક્તોને 1993માં જ્ઞાનવાપીની બહારની દીવાલ પર શૃંગાર ગૌરી અને અન્ય દેવી-દેવતાઓની પૂજા કરવાથી રોકવામાં આવ્યા હતા તે ‘બનાવેલો દાવો’ છે અને તે હોંશિયાર રજૂઆતનો દાખલો છે.
