ઘેર જાવું ગમતું નથી…! (સખણા રહો ને, યાર..! સહેજ કડી મળે એટલે કૂદકા મારવાના..? ધરતીનો છેડો ઘર, છતાં ઘણાને ગમતું ના પણ...
હ્રદય અને ખિસ્સાના ગુણધર્મ એક જ. એટલે તો બંને એક જ સ્થાને હોય. હૃદય પણ ડાબી બાજુ ને, ખિસ્સું પણ ડાબી બાજુ..!...
ભાગ્યે જ એવો કોઈ ‘બાળ-મર્દ’ હશે કે, જેણે નિશાળના પહેલા દિવસે રડતાં-રડતાં શાળામાં પગલાં ના પાડ્યાં હોય..! રડ્યા વગર આ દુનિયામાં અવાય...
ઊંચા ગજાની ધારણા બાંધી હોવાથી, શિલા..શારદા..શૈફાલી. .જેવાં નામો મને તારો ઝામો પડે તેવાં નહિ લાગ્યાં. એટલે લાવ ‘શૈલી’ થી સંબોધનનો વઘાર કર્યો..!...
ગળામાં ભયંકર તૃષા જાગી હોય, ખાબોચિયાં સુક્કાં ભઠ્ઠ થઇ ગયાં હોય ને દૂર દૂર પાણીનાં કોઈ વાવડ નહિ હોય, ત્યારે ઝાંઝવાનાં પાણી...
મથી મથીને પરસેવાનું ખાબોચિયું બનાવી દીધું, છતાં હજી સમજાયું નથી કે, વાંસળીમાંથી સુરીલા સૂર કેવી રીતે નીકળે..! એવું જ લાગે કે, ભગવાનના...
હવામાન ગમે એટલું રોચક હોય, પણ મદાર પાચનતંત્ર ઉપર છે. મગજમાંથી જ લાવા નીકળતો હોય તો, વાસંતી હવા પણ લ્હાય જેવી લાગે....
‘મુખ-બત્રીસી’ શબ્દ જ એવો મુલાયમ કે, કાનમાં અથડાય એટલે ગલગલિયાં થવા માંડે. કાનમાં કોઈ હળવેકથી મોરનું પીંછું ફેરવી ગયું હોય એવું લાગે....
હજી તો ફૂલેલું ફાલેલું ફાગણીયુ ચાલે યાર..! જ્યાં શિયાળાની અંતિમ વિધિનાં ક્રિયાકરમ પણ બાકી, ત્યાં તો ગરમ ઉનાળિયું, ‘ઉલાળિયું’ કરવા માંડ્યું બોલ્લો..!...
દુનિયાનો તો. દસ્તુર છે કે, ચાર માણસ ત્યારેજ સીધા ચાલે જ્યારે પાંચમું કાંધ ઉપર ઠાઠડીમાં કફન ઓઢીને સુતું હોય..! જીવતો હોય ત્યારે...