આજના ડિજિટલ યુગમાં ભારતીય મીડિયા એક શક્તિશાળી માધ્યમ તરીકે ઉભરી આવ્યું છે, પરંતુ તેની વિશ્વસનીયતા અને વ્યંગનું સ્તર ચર્ચાનો વિષય બન્યું છે. ટીઆરપીની રેસમાં સમાચારોને મનોરંજનનું સ્વરૂપ આપવામાં આવે છે, જેના કારણે ગંભીર મુદ્દાઓની ઊંડાણપૂર્વકની ચર્ચા દબાઈ જાય છે. ઉદાહરણ તરીકે, રાજકીય ચર્ચાઓમાં વ્યંગની આડમાં વાસ્તવિક તથ્યોને નજરઅંદાજ કરવામાં આવે છે, જે દર્શકોમાં મૂંઝવણ અને ધ્રુવીકરણ વધારે છે.
વિશ્વસનીયતાની દૃષ્ટિએ, ફેક ન્યૂઝ અને સોશ્યલ મીડિયાના દબાણે મીડિયાની પ્રતિષ્ઠાને નુકસાન પહોંચાડ્યું છે. પત્રકારત્વના નૈતિક મૂલ્યો જેવા કે તટસ્થતા, સત્યનિષ્ઠા અને જવાબદારી ઘણીવાર બાજુએ મૂકાય છે. દર્શકો હવે મીડિયા પરથી ભરોસો ગુમાવી રહ્યા છે, જે લોકશાહી માટે ચિંતાજનક છે. આ પડકારોનો સામનો કરવા માટે મીડિયાએ સ્વ-નિયમન, પારદર્શિતા અને નૈતિક પત્રકારત્વ પર ભાર મૂકવો જોઈએ. વ્યંગનો ઉપયોગ રચનાત્મક રીતે થાય અને સમાચારોની વિશ્વસનીયતા જળવાય તો મીડિયા ફરીથી લોકોનો વિશ્વાસ જીતી શકે છે.
સુરત – સંજય.એ. સોલંકી– આ લેખમાં પ્રગટ થયેલાં વિચારો લેખકનાં પોતાના છે.
