ફિલ્મ ‘જુગ જુગ જિયો’ને વધારે અપેક્ષા સાથે જોવામાં આવે તો નિરાશા મળે એમ છે. ફિલ્મમાં નવું કંઇ નથી અને રહસ્ય – રોમાંચ પણ નથી. છતાં એક પારિવારિક અને સામાજિક ફિલ્મ તરીકે થોડું મનોરંજન આપતી હોવાથી થિયેટરમાં એક વખત જોઇ શકાય એવી છે. સાવ કંટાળો આપે એવી નથી એ પ્લસ પોઇન્ટ છે. સમીક્ષકોએ તેને એક સામાન્ય ફિલ્મ ગણાવી છે. વીક એન્ડમાં “ 35 કરોડથી વધુ મેળવનારી આ ફિલ્મ દર્શકોને પસંદ આવી રહી છે, પરંતુ તેની પાછળ ખર્ચ થયેલા “ 100 કરોડ થિયેટરોમાંથી ભેગા કરી શકવાની નથી. ‘સ્ટ્રીટ ડાંસર 3D’ અને ‘કલંક’ની નિષ્ફળતા પછી વરુણ ધવન માટે આશાનો સંદેશ જરૂર લઇને આવી છે.
‘જુગ જુગ જિયો’થી તેની કારકિર્દીને જીવનદાન મળી શકે છે. ‘જુડવા – 2’ પછી વરુણ એક હિટ ફિલ્મ માટે તરસી રહ્યો છે. તેની પાસે હજુ ઘણા વિકલ્પ છે. આગામી ‘ભેડિયા’માં તેણે ક્યારેય ના ભજવી હોય એવી ભૂમિકા છે. વરુણે ‘જુગ જુગ જિયો’માં એક તરફ પત્નીથી પરેશાન અને બીજી તરફ પિતાથી પરેશાન ‘કુકુ’ની ભૂમિકાને ન્યાય આપ્યો છે. તેના ચહેરા પર પાત્રની પરેશાની દેખાય છે. અલબત્ત ‘જુગ જુગ જિયો’ની જાન વરુણ ધવન નહીં પણ અનિલ કપૂર બની રહે છે. ‘ભીમ’ની ભૂમિકાને અનિલ જીવી ગયો છે. વરુણ કરતાં અનિલની કોમેડી વધુ દમદાર છે. ફિલ્મ જ્યાં પણ નબળી પડે ત્યાં અનિલ એને સંભાળી લે છે. અનિલ ઘણી વખત પોતાના હાવભાવથી હસાવી જાય છે.
અનિલ સાથે નીતુની જોડી જામે છે. બંનેના વર્ષોના અનુભવનો ફિલ્મને લાભ મળે છે. ટ્રેલર પરથી એમ લાગતું હતું કે વરુણ – કિયારાની ફિલ્મ હશે. અસલમાં અનિલ – નીતુની મુખ્ય ભૂમિકા છે. નીતુએ ઉંમરને પોતાની સુંદરતા પર હાવી થવા દીધી નથી. નીતુએ 2010માં ‘દો દૂની ચાર’માં કામ કર્યું હતું. એ પછી દમદાર ભૂમિકાઓ ના મળતાં તે કામ કરવા માગતી ન હતી, પરંતુ રિશી કપૂરના આગ્રહથી કેટલીક મહેમાન ભૂમિકા કરી હતી. ફિલ્મમાં રાહત આપવા હાસ્ય પૂરું પાડતો મનીષ પૉલ કેટલાક દ્રશ્યોમાં વરુણ પર ભારે પડતો દેખાય છે.
તેણે સાબિત કર્યું છે કે એ માત્ર સારો હોસ્ટ જ નહીં અભિનેતા પણ છે. કિયારા અડવાણીએ એક અભિનેત્રી તરીકે પોતાનું સ્થાન મજબૂત બનાવ્યું છે. તે વરુણ સાથે પોતાની ભૂમિકામાં ફિટ છે. કિયારાને જેટલા દ્રશ્યો મળ્યા એ બધામાં પ્રશંસનીય કામ કર્યું છે. નવોદિત યુટ્યુબર પ્રાજક્તા વરુણની બહેનની ભૂમિકામાં છાપ છોડી જાય છે. નિર્દેશક રાજ મહેતાએ કલાકારો પાસે સારું કામ કરાવ્યું એની સાથે સ્ક્રીપ્ટ પર મહેનત કરી હોત અને લંબાઇ ઓછી રાખી હોત તો દર્શકોના પૈસા વધુ વસૂલ થયા હોત. કોઇ પ્રકારના ટ્વીસ્ટ કે ટર્ન વગરની સ્ક્રીપ્ટમાં ઘણી ખામીઓ છે.
વરુણ 5 વર્ષના લગ્ન જીવન પછી કિયારાથી અને અનિલ વર્ષો પછી નીતુથી તલાક લેવા માગે છે એ વાત માત્ર સંવાદોમાં જ કહેવામાં આવી છે. એવા કોઇ દ્રશ્યો નથી કે પતિ – પત્ની વચ્ચે કોઇ બાબતે મોટા ઝઘડા કે વિખવાદ થતા હોય અને 2 દંપતીના તલાકની ગંભીર વાત હોવા છતાં કોઇને દુ:ખ થાય એવા દ્રશ્ય નથી. અનિલના પાત્ર માટે જે કહેવાય છે એ એના વ્યવહારમાં દેખાતું નથી. કોઇ દ્રશ્યમાં એવું સાબિત થતું નથી કે અનિલ – નીતુના લગ્નજીવનમાં મોટી સમસ્યા ચાલી રહી છે. અનિલ જ્યારે તલાક લેવાનો હોય છે ત્યારે નીતુ એને કોઇ પ્રશ્ન પણ પૂછતી નથી. અનિલનો ટિસ્કા ચોપડા સાથેનો રોમાન્સ મજાકીયા લાગે છે. એમાં ગંભીરતા દેખાતી નથી.
એક વખત વરુણ તેના પિતાના તલાકનો વિરોધ કરતો દેખાય છે અને બીજી વખત ચિલ્લાઇને માને તલાક આપવા માટે કહે છે. ફિલ્મના પાત્રો સ્ક્રીપ્ટથી અલગ વર્તન કરતા દેખાય છે એ નિર્દેશકની સૌથી મોટી ભૂલ છે. આ અગાઉ લગ્ન અને તલાકના વિષય પર ઘણી ફિલ્મો બની ચૂકી છે. એનાથી ‘જુગ જુગ જિયો’ને કોઇ રીતે અલગ પાડી શકાય એમ નથી. નિર્દેશક રાજ મહેતા અગાઉની ‘ગુડ ન્યુઝ’ની જેમ વાર્તાને સરખી રીતે કહી શક્યા નથી. કહેવાતી કોમેડી ફિલ્મમાં હસીને બેવડ વળી જવાય એવા કોઇ દ્રશ્ય નથી.
તલાક જેવા ગંભીર મુદ્દામાં ઇમોશનનો સંપૂર્ણ અભાવ છે. અઢી કલાકની ફિલ્મમાં માંડ 2 કરુણ દ્રશ્ય એવા હશે જે દર્શકના દિલને સ્પર્શી શકે છે. ફિલ્મની ઘીસીપીટી વાર્તાની છેલ્લે સુધીની કલ્પના કરી શકાય એમ છે. નિર્માતાએ મલ્ટીસ્ટારર ફિલ્મમાં ભવ્ય સેટ રાખ્યા છે, પણ સંગીતનું પાસું નબળું રહી ગયું છે. નવા ગીતો પર મહેનત કરવાનું ટાળીને ઉધાર લીધેલા 3 રીમિક્સ ગીતો પર આધાર રાખ્યો છે. પાકિસ્તાની ગાયકનું ‘નચ પંજાબન’ અને શોભા ગુર્ટુનું ‘રંગી સારી’ સારું લાગે છે. તો જૂનું પંજાબી ગીત ‘દુપટ્ટા’ ઠીક છે. નિર્માતા કરણ જોહર દરેક ફિલ્મ પાછળ વધારે ખર્ચ કરે છે, પણ નવા ગીત યાદગાર બને એના પર ખાસ ધ્યાન આપતા નથી.
ઓટોગ્રાફ!
કંગનાએ ઇન્દિરા ગાંધીના જીવન પરની પોતાની ફિલ્મ ‘ઇમરજન્સી’ની ઐતિહાસિક વાર્તાનો સોશિયલ મિડીયા પર અંદાજ આપ્યો છે. (કંગના, પહેલાં મુખ્યમંત્રી જયલલિતા અને હવે પ્રધાનમંત્રી ઇન્દિરા ગાંધીના જીવન પરની ફિલ્મ પરથી એમ સમજવાનું કે રાજકારણમાં પ્રવેશવાનો તખ્તો તૈયાર કરી રહી છે?!)
